مدپرستی و فشن بازی توی لباس و آرایش مو و کفش و ... دیده بودم اما دیگه مدبازی تو انتخاب رشته و دانشگاه و کنکور نوبره والا...
همه مون دوران ابتدایی و راهنمایی رو که به خیر و خوشی گذروندیم,یه راست رفتیم سراغ رشته های نظری...یعنی دیگه انتخاب هایی مثل رشته های فنی در کار نبود...یا ریاضی یا تجربی.اگه خیلی سرخوش و بلاتکلیف بودیم هم میرفتیم سراغ انسانی...
بعد از انتخاب رشته ,سال دوم دبیرستان رو به هر بدبختی که بود گذروندیم اما خیلی هامون به سوم و پیش دانشگاهی که رسیدیم فهمیدیم نه بابا این رشته ها گاو نر میخواهد...اما افسوس دیگه راه برگشتی نبود.یا اگه بود کلاس نداشت و پرستیژ مون رو میبرد زیره سوال.
بالاخره هر طور شده دیپلم رو می گیریم,اما دانشگاه چی؟کنکور چی؟
چن روز پیش یکی از استادهای دانشگاه شریف میگفت که سره یکی از کلاس هاش از دانشجوها پرسیده انگیزه تون چی بود واسه این رشته..؟.جالبه که بیشتر بچه ها گفتن با توجه به رتبمون اومدیم اینجا یا اینکه واسه خروج از کشور و این حرفا...
یعنی علاقه و استعداد و اینا همش کشک...فقط سود مهمه...
همین چیزاس که باعث میشه روز به روز امار مطالعه بیاد پایین.همین چیزاس که باعث میشه تحقیقات و پروژه های علمی اینقد کم و بی فایده باشن...
همون استاد دانشگاه می گفت قدیما که اینجوری نبود.بعضیا اصلا کنکور نمیدادن,میچسبیدن به کار خیلی هم موفق میشدن...
خلاصه اصل مطلب اینکه انتخاب رشته و تحصیل هم با مدپرستی قاطی شده...خدا بخیر کنه!
متاسفانه یه بخش بزرگی از گذشته خودمو به همین بهانه ها هدر دادم... کاش اون موقع یکی بود میزد پس کلم تا آدم بشم... :|