سال
نو و بهاری نو را، فرصتی نو برای تازه شدن و بازنگریستن بر چگونه زیستن میبینم!
برای وجود نازنینتان در این فرصت نو
شوری نو برای ساختن و بهتر زیستن آرزو میکنم.
امیدوارم همیشه سلامت و سرزنده و
مهربان و روشن بین باقی بمانید...
دیدن خدا خیلی راحته...
واسه چی اینقدر سخت میگیریم؟؟
کافیه یه نگاهی به آینه بندازی...خدارو میبینی ...
یکم دقت کن!
ساعت مثل کونتور می مونه... ثانیه به ثانیه زندگی رو از حسابمون کم می کنه...
مراقب کارامون باشیم
گرمایش جهانی از خود شما شروع میشه...آره...از خود شما
از شمایی که واسه این که خدایی نکرده به پاهای مبارکتون آسیبی نرسه,هر روز صبح سوار اون ماشین تولید آلودگی میشید و میرید سر کار...
شمایی که نگران از دست دادن سریال مورد علاقت هستی اما واسه از دست ندادن زمینی که روش زندگی می کنی هیچ تلاشی نمی کنی...
شمایی که هرروز گزارش گرما های طاقت فرسای سراسر جهان رو می شنوی اما هیچ تکونی به خودت نمیدی...
شمایی که حاضر نیستی چند دقیقه زودتر از خواب بیدار بشی تا به اتوبوس برسی و میگی:ماشین که هست...
شمایی که روزی چند میلیون خودرو تولید میکنی بدون توجه به آلودگی اونها...
شمایی که...
آره ...گرمایش جهانی اسمش بزرگه اما از همین من و شما شروع میشه....
یکم به خودمون بیایم...
به لطف همکاری مردم عزیز جهان و فروگذار نکردن آنها از هیچ عمل زشت و زننده ای در راستای آلودگی هوا و گرمایش جهانی...امسال شاهد زمستانی گرم در آغوش انواع ویروس ها بودیم...
از تمامی کسانی که ما را در این راه یاری کردند متشکریم.
امید است با تلاشهای روزافزون جمعیت خودآزار جهان,سال آینده فصل زمستان را از میان برداریم!
به امید فردا های گرم تر...
گاهی یک لبخند کافیست,برای شادی دل یک کودک...
گاهی یک لبخند کافیست,برای نجات یک زندگی...
گاهی یک لبخند کافیست,برای جبران یک خطا...
گاهی یک لبخند کافیست,برای فرار از تلخی های زندگی...
و
گاهی یک چین در ابرو کافیست,برای رنجاندن یک دل...
به راستی کدام یک برتر است؟
دستی که گره ای بگشاید,یا چشمی که فقط ببیند و دلسوزی کند؟